پنجاه‌وهشت سال پیش و در تاریخ هجدهم مارس سال 1966، جام قهرمانی ژول ریمه که چند ماه پیش از آغاز جام جهانی فوتبال برای بازدید به نمایش گذاشته شده بود، در لندن به سرقت رفت.
وقتی خبر سرقت جام ژول ریمه (جامی که از سال ۱۹۳۰ تا ۱۹۷۰ به قهرمان جام جهانی فوتبال اهدا می‌شد.) مخابره شد، نفس‌ها را در سینه حبس کرد. قرار بود جام جهانی سال 1966 در انگلستان برگزار شود و سنترال هال وست مینستر (یکی از سالن‌های معروف و تاریخی لندن که برای برگزاری کنفرانس‌ها، نمایشگاه‌ها، کنسرت‌ها و رویدادهای مختلف استفاده می‌شود.) این جام را به امانت نگاه‌داشته بود. درحالی‌که جام ژول ریمه تحت تدابیر شدید امنیتی حفظ می‌گردید، به‌گونه‌ای دزدیده شد که هیچ‌کدام از نگهبان‌ها صدایی نشنیده بودند.
رئیس فیفا (فدراسیون جهانی فوتبال) در آن زمان سر استنلی راس انگلیسی بود و دزدیده‌شدن ژول ریمه در خاک انگلستان، رسوایی تمام‌عیاری برای آن‌ها محسوب می‌شد. قرار نبود سرقت جام ژول ریمه علنی شود و این درخواستی بود که پلیس از کارکنان سنترال هال داشت اما خیلی زود خبرها به بیرون درز کرد و حدس و گمان‌ها آغاز شد. فردی برای اسکاتلندیارد (مرکز پلیس شهر لندن) نامه نوشت و گفت: "جام ژول ریمه در ایرلند است." فرد دیگری نیز بریده روزنامه‌ای آلمانی را برای آن‌ها فرستاد و با قراردادن کلمه X روی صورت یکی از افرادی که در تصویر روزنامه بود، مدعی شد که آن مرد جام را دزدیده است.
درخواست باج پانزده هزار پوندی:
هنگامی‌که پلیس لندن تمام تمرکزش را معطوف پیداکردن جام ربوده شده کرده بود، تماسی با رئیس اتحادیه و باشگاه چلسی یعنی جو میرس گرفته شد و مردی که نامش را جکسون معرفی می‌کرد، گفت: "اگر به دستورات من عمل کنید، در بازی فردای چلسی بسته‌ای پیدا خواهید کرد." آن شخص که درخواست پانزده هزار پوند کرده بود، در نامه‌‌ای نوشت: "می‌دانم بسیار نگران ازدست‌دادن جام هستید اما از نظر من، جام ژول ریمه قطعه طلایی به درد نخوری است. اگر تا پنجشنبه یا جمعه خبری نشود، آن را به گلدان تبدیل می‌کنم اما اگر تا شنبه 15 هزار پوند به دست من رسیده باشد، جام را با تاکسی به شما می‌رسانم. "
میرس درخواست مذاکره کرد اما به‌خاطر تهدیدی که شد، قولش را زیر پا گذاشت و به پلیس خبر داد. لن باگی مأمور پرونده در روز جمعه به خانه میرس رفت و پس از کمی درنگ، قراری با جکسون در باترسی پارک (پارکی در جنوب شهر لندن) گذاشت. میرس و باگی با فورد حنایی رنگ زودیاک به همراه پول از راه رسیدند و به میرس اطلاع داده شد که ده دقیقه در اطراف پارک با ماشین تردد کند و سپس در کنینگتون پارک راود، جکسون را ببیند. جکسون که متوجه حضور باگی در صندلی عقب شده بود، فرار می‌کند و دقایقی بعد بازداشت می‌شود اما جام ژول ریمه را همراهش نداشت.
نام واقعی جکسون ۴۶ساله، ادوارد بیچلسی بود که طی جنگ دوم جهانی برای یگان سلطنتی زره‌پوش انگلیس در مصر و ایتالیا جنگیده بود. او پس از جنگ به‌عنوان شخصیت نمونه، نشان سلطنتی گرفته بود و بعد از بازداشت در مرکز پلیس اعتراف می‌کند که در ماجرای سرقت جام ژول ریمه، فردی درجه‌دو بوده و فقط قصد داشته تا پانصد پوند از کل مبلغ را از سارق اصلی دریافت کند. او سارق اصلی را با نام جعلی پل (The Pole) معرفی کرد که هرگز هویتش مشخص نشد.
پیداشدن جام ژول ریمه:
سرپرست پلیس به هر ترتیب قصد داشت از جکسون حرف بکشد و درنهایت دو روز پس از بازداشت او بود که سگی به نام پیکلس جام ژول ریمه را پیدا کرد. وقتی صاحب سگ مذکور یعنی آقای دیوید کوربت، جام پیدا شده را به دفتر پلیس جنوب لندن تحویل داد، سرهنگ مربوطه آن را نپذیرفت. سپس آقای کوربت تحت بازجویی قرار گرفت و از او خواسته شد که شخصی را به‌عنوان مظنون معرفی کند.
اعترافات آقای کوربت صاحب پیکلس:
آقای کوربت در اعترافاتش چنین گفت: "برادرم پیکلس را برای قدم‌زدن به حومه بولا هیل در جنوب لندن برده بود. وقتی برگشت، سگ را از او گرفتم اما پیکلس به سمت خانه رفت، من را به دنبالش کشید و به سمت ماشین همسایه برد. او حواس من را به بسته‌ای روی چرخ جلوی ماشین که به‌سختی بسته‌بندی‌شده بود، جلب کرد. آن روزها ارتش آزاد ایرلند (IRA) درگیر بود و من حدس زدم که شاید بمب باشد."
کوربت در ادامه اعترافاتش افزود: "بسته را برداشتم و روی زمین گذاشتم و سپس دوباره آن را در دست گرفتم و بار دیگر روی زمین گذاشتم. کمی از محفظه بسته را پاره کردم و بلافاصله متوجه ماهیت آن شدم. دیدم که روی آن نام کشورهای آلمان، اروگوئه و برزیل نوشته شده است. فریاد زدم که جام ژول ریمه را پیدا کردم." کوربت که طرفدار باشگاه کریستال پالاس بود، این خبر را به همسرش می‌دهد اما همسرش که علاقه‌ای به فوتبال نداشت، مردد باقی می‌‌ماند.
کوربت متهم ردیف اول سرقت جام ژول ریمه:
آقای کوربت به همراه جامی که پیکلس پیدا کرده بود، راهی مرکز پلیس جنوب لندن شد و درنهایت از واکنش آن‌ها ناامید می‌گردد چراکه پلیس پس از بررسی جامی که همراه کوربت بود، اعلام می‌کند که این جام اصلی نیست و جام ژول ریمه به نظر نمی‌آید. کوربت در خصوص این اتفاق گفت: "پلیس‌ها با کارآگاهی تماس گرفتند و قد و وزن پیکلس را به‌دقت بررسی کردند. با دیدن این صحنه‌ها، ضربان قلبم پایین و پایین‌تر می‌آمد. آن‌ها لیوان نوشیدنی به من دادند و خواستند که آرام باشم."
دیوید کوربت در ادامه اظهاراتش افزود: "افسر دیگری با کراوات مشکی از مرکز پلیس کنن راو لندن آمد. همه رسانه‌ها خبردار شده و بیرون در منتظر بودند. نمی‌دانم از کجا باخبر شده بودند اما دوازده تلفن به‌طور همزمان زنگ می‌خورد و همه مأموران در حال جواب‌دادن به سؤالاتی در خصوص جام پیدا شده بودند. مأموران من را به اتاق دیگری بردند و سؤالاتی پرسیدند."
او در ادامه صحبت‌هایش گفت: "همان زمان بود که فهمیدم متهم درجه اول من هستم اما خیالم راحت بود و به همین دلیل سعی کردم به تمام سؤالات پاسخ بدهم. این بازجویی تا ساعت دو و نیم صبح ادامه پیدا کرد. وقتی پلیس من را به خانه رساند، چالش جدیدی آغازشده زیرا همه رسانه‌های جهان منتظرم بودند. به راننده پلیس گفتم: چه‌کاری باید انجام دهم؟ گفت: به خانه برو، بخواب و فردا به سرکار برو. فردای آن روز از تمام روزنامه‌هایی که گزارشی درباره سرقت ژول ریمه منتشر کرده بودند، نسخه‌ای خریدم و سپس راهی محل کارم در شرکت قایقرانی تامس لایترمن شدم."
شهرت جهانی پیکلس:
به گفته آقای کوربت با وجود این‌که انتخابات نزدیک بود اما دیگر خبری از عکس هارولد ویلسون نخست‌وزیر انگلستان طی دهه‌های شصت و هفتاد در صفحه نخست نبود و همه روزنامه‌ها عکس او و پیکلس را چاپ کرده بودند. کوربت درباره وضعیتش در آن روزها اظهار داشت: "راننده کامیون‌ها موضوع را در روزنامه خوانده بودند و با این‌که شخصاً به آن‌ها می‌گفتم که تصویر درون روزنامه متعلق به من است اما باور نمی‌کردند و این موضوع غمگینم می‌کرد. حتی دراین‌بین نزدیک‌ترین دوستم پس از خواندن روزنامه گفت: لعنتی، شرط می‌بندم تو آن را دزدیده بودی"
سگ دیوید کوربت یعنی پیکلس به‌سرعت مشهور شد و دیگر سگی معمولی نبود. او که به سلبریتی بسیار شناخته‌شده‌ای تبدیل شده بود، در فیلمی بازی کرد و مرتباً در برنامه‌های تلویزیونی حضور داشت. پیکلس به‌عنوان سگ سال معرفی شد، جایزه‌ای دریافت کرد و برای تعطیلات به کشورهای شیلی، چکسلواکی و آلمان سفر کرد. مدتی گذشت و اوضاع دیوید کوربت و پیکلس کاملاً تغییر کرد. حالا آن‌ها مدیر برنامه‌ای داشتند و روزی شصت پوند به او پرداخت می‌کردند.
کوربت درباره آن روزها گفت: "مدیر برنامه ما، حضورمان در جشن قهرمانی انگلیس در جام جهانی 1966 را مهیا کرد. خیابان‌ها پر از آدم بود و بازیکنان در بالکن هتل کنسینگتون حضور داشتند. من با پیکلس در بغلم به سمت آن‌ها رفتم و بابی چارلتون پیکلس را از من گرفت. هنگام ناهار در اتاق دیگری همراه با همسران بازیکنان در طبقه پایین غذا خوردم . به آن‌ها اجازه داده نشده بود که به طبقه بالا بیایند و گلایه می‌کردند و می‌گفتند: همسران ما قهرمان جهان شده‌اند اما اتحادیه اعلام کرده که باید به اینجا تبعید شویم!"
مرگ ناگهانی و غیرمنتظره پیکلس:
پیکلس معروف‌ترین سگ تاریخ ورزش است. او هر جا که می‌رفت شناخته می‌شد و عاشق این موضوع بود و درواقع از همه اتفاقاتی که می‌افتاد، باخبر بود. چشم‌هایش می‌درخشید و نگاهی پر از افتخار به دوربین‌هایی داشت که به سمتش نشانه می‌رفتند. آقای کوربت سه هزار پوند بابت پیکلس از اتحادیه دریافت نمود و با آن پول، خانه‌ای خرید و همراه همسرش در آن خانه زندگی کرد. پیکلس سگ بسیار خوبی بود و تنها چیزی که دوست نداشت، گربه‌ها بودند و همین موضوع باعث مرگ غم‌انگیز او در سال 1967 شد.
ماجرای مرگ پیکلس دوست‌داشتنی ازاین‌قرار بود که پسر آقای کوربت، حیوان را به خیابان می‌برد و او برای دنبال‌کردن گربه‌ای شروع به دویدن می‌کند. کمی بعد، پیکلس در حالی پیدا شد که قلاده‌اش در شاخه درخت گیرکرده و خفه شده بود. پس از این اتفاق تلخ، خانواده آقای کوربت پیکر بی‌جان پیکلس را در خاک باغچه دفن کردند و پلاکش را روی آن قرار دادند. قلاده پیکلس اکنون در موزه تاریخ فوتبال شهر منچستر نگهداری می‌گردد و در سال 2006، برنامه مستندی نیز درباره او ساخته و پخش شد.
سخن آخر:
در این مطلب به ماجرای جالب و خواندنی پیداکردن جام ژول ریمه توسط سگی به نام پیکلس پرداختیم اما نکته جالب این است که سال‌ها پس از این‌که پیکلس جام را پیدا کرد، فیفا از ترس ربوده شدن دوباره آن و رسوایی جدید، به جواهرسازی به نام جرج بیرد سفارش داد که نسخه المثنی از ژول ریمه بسازد. همین موضوع باعث شده تا بسیاری معتقد باشند که جامی بازیکنان تیم ملی فوتبال انگلستان در سال 1966 دریافت کردند و با آن دور افتخار زدند، تقلبی بوده است.
گفته می‌شود که نسخه اصلی جام ژول ریمه، چهار سال بعد برای همیشه به برزیل تحویل داده شد و در حال حاضر نسخه تقلبی این جام در موزه پرستون انگلستان نگهداری می‌شود. جام ژول ریمه، سال 1983 در کشور برزیل برای دومین بار به سرقت رفت و دیگر هرگز اثری از آن یافت نشد.
بیشتر بخوانید:
1. آشنایی با سگ های نژاد بیگل
2. آشنایی با نژاد سگ بلوگنس
