بهترین غذا برای گربه‌های مسن

تغذیه گربه‌های مسن اهمیت فراوانی دارد زیرا نیازهای آن‌ها با تغییر سن تغییر می‌کند. غذاهایی که گربه در دوران جوانی مصرف می‌کرد، ممکن است برای تغذیه گربه مسن شما مناسب نباشد.

با توجه به این‌که گربه‌ها به‌طورمعمول در محیط خانگی زندگی می‌کنند، پیدا کردن بهترین مواد غذایی و رژیم غذایی مناسب برای گربه‌های مسن از اهمیت بیشتری برخوردار است.

تغذیه صحیح می‌تواند به سلامت و عمر طولانی گربه‌ی شما کمک کند.

کیفیت غذای خوب برای گربه‌‌های مسن: 

بهترین غذاها برای گربه‌های مسن شامل نکات زیر است: 

آنتی‌ اکسیدان زیاد: 

با افزایش سن، تولید رادیکال‌های آزاد در بدن گربه‌ها افزایش می‌یابد. رادیکال‌های آزاد، فرآورده‌های طبیعی متابولیسم هستند که حاوی اکسیژن و فاقد الکترون هستند و بسیار واکنش‌پذیر هستند. این رادیکال‌ها می‌توانند الکترون‌ها را از مولکول‌های دیگری که در نزدیکی آن‌ها قرار دارند مانند: پروتئین‌ها، غشاهای سلولی و DNA برداشت کنند. این فرآیند باعث آسیب دیدن و نقص کارایی مولکول‌ها می‌شود و ممکن است آن‌ها نیز به رادیکال‌های آزاد تبدیل شوند. آنتی‌اکسیدان‌ها مانند ویتامین E، ویتامین C (اسید اسکوربیک)، ویتامین A، کاروتنوئیدها و سلنیوم می‌توانند بدون تبدیل‌شدن به رادیکال‌های آزاد، الکترون‌ها را به آن‌ها واگذار کنند و درنتیجه چرخه آسیب‌های مولکولی و سلولی را متوقف کنند. بنابراین، انتخاب غذاهایی که شامل این آنتی‌اکسیدان‌ها باشند، برای تغذیه گربه‌های مسن بسیار مهم است.

سطح چربی متوسط تا زیاد:

 
در سن 11 یا 12 سالگی، توانایی گربه‌ها برای هضم چربی کاهش می‌یابد. این موضوع به این دلیل است که چربی‌ها دارای کالری بیشتری در هر گرم نسبت به پروتئین یا کربوهیدرات‌ها هستند و می‌توانند تأثیر زیادی بر توانایی گربه‌های مسن در استخراج کالری (انرژی) از مواد غذایی داشته باشند. بنابراین، رژیم غذایی گربه‌های مسن باید حاوی مقدار بیشتری چربی باشد. مقدار دقیق چربی لازم برای هر گربه بستگی به نمره وضعیت بدنی آن دارد. گربه‌های لاغر برای افزایش مقدار کالری به چربی بیشتری نیاز دارند، در حالی که گربه‌های دارای اضافه‌وزن به مقدار کمتری چربی نیاز دارند.

پروتئین کافی: 

تحقیقات نشان می‌دهد که حدود 20 درصد از گربه‌های بالای 14 سال قادری کمتری برای هضم پروتئین دارند. این موضوع را با کاهش توانایی جذب چربی ترکیب کنید که به‌احتمال زیاد باعث می‌شود گربه‌های مسن به‌طور طبیعی چربی و عضلات را از دست دهند، بدون اینکه رژیم غذایی آن‌ها تغییر کند. نگرانی درباره از دست دادن عضله بسیار مهم است زیرا این باعث افزایش خطر بروز بیماری‌ها می‌شود. بررسی‌ها نشان می‌دهد که 15 درصد از گربه‌های بالای 12 سال وضعیت بدنی زیر حد مطلوب قرار دارند و گربه‌های بالای 14 سال 15 برابر بیشتر از وزن صحیح لاغر هستند. رژیم غذایی گربه‌های مسن باید حاوی مقدار کافی پروتئین باشد تا عضلات تحلیل نشوند. اضافه کردن آمینواسیدها مانند کارنیتین به رژیم غذایی گربه‌های مسن، می‌تواند به این مسئله کمک کند.

سطح فسفر پایین: 

بسیاری از گربه‌های مسن به بیماری مزمن کلیه (CKD) مبتلا هستند یا درخطر آن قرار دارند. در گذشته، دامپزشکان معمولاً رژیم‌های غذایی با پروتئین کم را به گربه‌های مسن‌تر پیشنهاد می‌کردند تا از کلیه‌های آن‌ها محافظت کنند، اما اینکه پروتئین کم برای گربه‌های مسن مفید است، دیگر درست نیست. با‌این‌حال، ارزیابی محتوای فسفر در غذای گربه بسیار مهم است. کلیه‌ها وظیفه حذف فسفر اضافی از جریان خون را بر عهده دارند و هنگام ابتلای گربه به بیماری CKD، این وظیفه به دلیل کاهش عملکرد کلیه‌ها دچار مشکل می‌شود. سطح بالای فسفر در خون می‌تواند منجر به کاهش کلسیم استخوانی شود، گربه را خسته و کسل کند، آسیب بیشتر به کلیه‌ها و مشکلات دیگری مانند پوکی استخوان ایجاد کند. بنابراین، غذاهای گربه‌های مسن باید حاوی مقادیر بسیارکم فسفر باشند. منابع پروتئینی باکیفیت بالا عموماً فسفر کمتری نسبت به منابع باکیفیت پایین دارند. غذاهای خشک مخصوص گربه‌های مسن معمولاً حاوی مقادیر کنترل‌شده فسفر هستند. همچنین، برای تهیه بهترین منبع پروتئین و مواد غذایی با مقدار فسفر پایین برای گربه‌تان، بهتر است با دامپزشک مشورت کنید.

اسیدهای چرب امگا ۳: 

گربه‌های مسن معمولاً مشکلاتی ازجمله آرتریت مفاصل را تجربه می‌کنند. تحقیقات نشان می‌دهد که اسیدهای چرب امگا ۳ می‌توانند با کاهش فعالیت‌های التهابی و کاهش فعالیت آنزیم‌هایی که باعث تخریب غضروف مفصلی می‌شوند، در کنترل و درمان آرتریت مفصلی مفید باشند. اختلالات شناختی در گربه‌ها که شباهت‌هایی به زوال عقل در انسان دارند، یکی از مشکلات شایع در گربه‌های مسن است. تحقیقات در سگ‌ها نشان می‌دهد که اسیدهای چرب امگا ۳ توانایی کاهش اثرات عملکرد شناختی و زوال عقل را دارند. اگرچه هنوز مطالعه‌ای درباره گربه‌ها انجام نشده است اما احتمالاً اسیدهای چرب امگا ۳ در جلوگیری از اختلال شناختی در گربه‌های مسن نیز مفید باشند. روغن ماهی‌های سرد آبی، مانند: ماهی سالمون، آنچوی یا ساردین، بهترین منابع اسیدهای چرب امگا ۳ برای گربه‌ها هستند. بنابراین، توصیه می‌شود ماهی را به جیره غذایی گربه‌های مسن اضافه کنید.

غذای محبوب گربه های مسن: 
آخرین نکته این است که بهترین غذا برای گربه‌های مسن باید غذایی باشد که او را تحریک کند و دلپذیر و محبوبش باشد. گربه‌های خانگی با بزرگ‌تر شدن، بهانه‌گیر می‌شوند و ترجیح می‌دهند از غذاهایی که دوست دارند بخورند. بنابراین، اگر بتوانیم آن‌ها را به خوردن غذایی مغذی و مناسب ترغیب کنیم، موفقیت بزرگی خواهیم داشت.

درباره گربه‌هایی که به‌پایان عمر‌شان نزدیک می‌شوند، بهتر است غذای ایده‌ آل برای آن‌ها همان چیزی باشد که آن‌ها به خوردن آن علاقه نشان می‌دهند. وقتی‌که به این نقطه می‌رسند، مناسب است آن‌ها را آزاد کرده و چیزی که می‌خواهند را به آن‌ها بدهیم زیرا در این سن به‌سختی می‌توان آن‌ها را به خوردن چیز دیگری وادار کرد. بنابراین، به‌جای تلاش برای مجبور کردن گربه‌های مسن به خوردن مواد غذایی مغذی‌تر در اواخر عمر آن‌ها، تغذیۀ ایده‌ آل می‌تواند جایش را به غذای محبوب گربه‌های مسن بدهد.

مشورت با دامپزشک: 

توصیه می‌شود که برای رژیم غذایی گربه مسن، با دامپزشک مشورت کنید. او با توجه به نیازها و وضعیت گربه شما، به شما راهنمایی خواهد کرد و بهترین رژیم غذایی را تعیین خواهد کرد.