طوطی راهب به‌عنوان یکی از انواع طوطی‌های کوچک، گزینه‌ای عالی برای افرادی است که می‌خواهند حیوان خانگی هوشمند و باهوشی داشته باشند اما تجربه زیادی در نگهداری از آن‌ها ندارند. طوطی راهب به دلیل توانایی‌های تقلید صدایی که دارد، معمولاً به‌عنوان پرنده‌ای دوست‌داشتنی و سرگرم‌کننده شناخته می‌شود.
طوطی‌های راهب معمولاً با استقبال خوبی در خانه‌ها پذیرفته می‌شوند زیرا می‌توانند صداهای مختلف را تقلید کنند و باعث سرگرمی و شادابی در محیط خانه شوند. همچنین، این طوطی‌ها معمولاً شخصیتی دوست‌داشتنی و بازیگوش دارند و می‌توانند رابطه خوبی با صاحبشان برقرار نمایند. در این مطلب به معرفی طوطی راهب و ویژگی‌های آن خواهیم پرداخت. با پت مال 24 همراه باشید:
طوطی راهب یا کواکر:
طوطی راهب یا کواکر (Myopsitta monachus) پرنده‌ای فوق‌العاده جذاب و دوست‌داشتنی است. این پرنده کوچک با رنگ‌های زنده و جالبش می‌تواند توجه بسیاری از افراد را جلب کند. همچنین، می‌تواند به مدت طولانی در کنار صاحبش زندگی کند و رابطه‌ای نزدیک و پرمعنا با او داشته باشد. نام "کواکر" احتمالاً از رنگ گلوی خاکستری این پرنده گرفته‌شده است اما داستان‌های دیگری در خصوص نام این پرنده وجود دارد که شامل: شباهت رنگ پشت سر به کلاه راهب‌ها و همچنین حرکات لرزشی خاص آن می‌شود. طوطی راهب برای افرادی که به دنبال حیوان خانگی باهوش و باشخصیت هستند، گزینه‌ای عالی است. این پرنده می‌تواند با تقلید صداهای مختلف، بازیگوشی و رفتارهای زیبا و جذاب، هرروز را برای صاحبش شادتر و جالب‌تر کند.
زیستگاه طوطی راهب:
اصالت طوطی راهب مربوط به آمریکای جنوبی است و این پرنده به مناطق معتدل و نیمه گرمسیری علاقه‌مند است. این پرنده گاهی در مناطقی با آب‌وهوای مشابه در آمریکای شمالی و اروپا نیز دیده می‌شود. علاوه بر این، طوطی راهب به‌خصوص در نزدیکی منابع آبی بزرگ و در مناطق کم ارتفاع ازجمله: پاراگوئه، بولیوی، آرژانتین و برزیل زندگی می‌کند. این پرنده را می‌توان در پارک‌های شهری، مزرعه‌ها و حیاط‌های خانه‌های آمریکای جنوبی نیز مشاهده کرد. طوطی کواکر به‌طور خاص جنگل‌های بوته‌ای، نخلستان‌ها و درختان اکالیپتوس در مناطق کم‌باران را برای زندگی ترجیح می‌دهد. این محیط‌های طبیعی برای طوطی‌های راهب امکان دسترسی به غذا و پناهگاه مناسبی را فراهم می‌کنند.
ویژگی‌های ظاهری طوطی راهب:
طوطی کواکر با جثه‌ای متوسط و بدنی مخروطی از سر تا نوک دم، در حدود ۲۷ تا ۳۳ سانتی‌متر طول و وزنی بین ۸۵ تا ۱۴۱ گرم دارد. رنگ اصلی این پرنده سبز و خاکستری است. بالای سر طوطی راهب دارای رنگ آبی مایل به خاکستری است، درحالی‌که گلو و شکم آن به رنگ خاکستری و پرهای زیر شکم به رنگ سبز زیتونی است. قسمت پایین شکم، پاها و زیر دم آن نیز دارای رنگ سبز مایل به زرد است.
منقار طوطی کواکر به رنگ صورتی مایل به قهوه‌ای روشن و پاهایش خاکستری است. همچنین، چشم‌های این پرنده قهوه‌ای‌رنگ می‌باشند. ارتفاع کواکرهای ماده در مقایسه با کوک‌ها، بین ۱۰ تا ۲۰ درصد کوچکتر است اما دو جنس نر و ماده این پرنده ازنظر ظاهری بسیار شبیه به یکدیگر هستند به‌طوری‌که تشخیص جنسیت آن‌ها تنها با آزمایش‌های خاص میسر است. این پرنده به‌وسیلۀ اصلاح نژادی در رنگ‌های غیرطبیعی مانند: سفید و آبی و زرد به‌جای رنگ سبز، تولیدشده است.
ویژگی‌های رفتاری طوطی کواکر:
طوطی کواکر به‌عنوان پرنده‌ای بازیگوش و پرحرف شناخته می‌شود. ارتباط قوی این پرنده با انسان‌ها و رفتارهای شیطنت‌آمیز او، بسیاری را به لذت بردن از حضور طوطی راهب در خانه تشویق می‌کند. این پرنده با ارتباط مداوم با صاحبانش به‌سرعت اجتماعی می‌شود اما بهتر است طوطی کواکر را با گونه‌های دیگری از پرندگان در خانه نگه ندارید زیرا در طبیعت با همگونه‌هایش زندگی می‌کند و نمی‌تواند با پرنده‌های دیگر کنار بیاید. برای جلوگیری از افزایش غیرمنتظره تعداد کواکرها، باید از جنسیت دو کواکری که در قفس نگه می‌دارید، مطمئن شوید.
در طبیعت، طوطی کواکر به ساختن لانه‌های مستحکم در ارتفاع شهرت دارد. این پرنده، مانند طوطی راهب و طوطی صخره‌ای، به‌جای استفاده از سوراخ در درخت، روی درختان لانه چوبی می‌سازد. طوطی‌های کواکر به‌صورت جمعی زندگی می‌کنند و شیوه لانه‌سازی آن‌ها در میان سایر اعضای گروه یکتا است. کواکرها عموماً از انسان‌ها دوری نمی‌کنند و در شهرهای کوچک و بزرگ، مزارع و باغ‌ها که منابع غذایی قابل‌اعتمادی دارند، ساکن می‌شوند. در فصل زمستان، طوطی‌های راهب برای یافتن منابع غذایی بهتر ممکن است مهاجرت کنند. این پرندگان باهوش، شجاع، کنجکاو، مقلد، آموزش پذیر و پرتحرک هستند. اگر فرصت پرواز در داخل خانه را داشته باشند، علاقه زیادی به جمع‌آوری اشیاء از گوشه و کنار خانه و ذخیره آن‌ها در قفس دارند.
بهداشت طوطی راهب:
برای نگهداری از طوطی کواکر، قفس پرنده را در فضای اصلی خانه مانند اتاق نشیمن، قرار دهید. اطمینان حاصل کنید که فضای خانه شما مرتب و منظم است. در فضایی که شلوغ و نامنظم باشد، ممکن است استرس به کواکر وارد شده و باعث پرخاشگری طوطی گردد. قفس طوطی کواکر را تمیز نگه‌دارید و ضایعات غذایی را از آن بردارید. همچنین، روزنامه قفس را به‌طور منظم عوض کنید. می‌توانید قفس را روی سطوحی مانند: کاشی یا سرامیک قرار دهید تا تمیز کردن زیر آن راحت‌تر باشد. این اقدامات به حفظ سلامت و راحتی طوطی کواکر شما کمک می‌کند.
تغذیه طوطی راهب:
برای تغذیه طوطی کواکر می‌توانید از انواع دانه‌ها، میوه‌ها، شکوفه‌ها، حشرات، جوانه‌های گیاهان، دانه کدوتنبل و سایر دانه‌های کوچکتر، استفاده کنید. این پرنده همچنین از سیب‌زمینی، حبوبات، گوشت خشک، غلات مثل ذرت، مرکبات و سبزی‌های سبز تیره و زرد خردشده، میوه‌ها، تخم‌مرغ پخته سفت و پنیر رنده شده نیز لذت می‌برد.
رعایت نکات زیر در تغذیه طوطی راهب، می‌تواند شرایط غذایی مناسبی را برای این پرنده فراهم نماید:
- غذاهای قدیمی را در قفس هر دو ساعت عوض کنید تا از مواد تغذیه‌ای باقی‌مانده جلوگیری شود.
- می‌توانید از پلت طوطی برای تغذیه این پرنده استفاده کنید.
- دقت کنید که کاهو، کلم، آووکادو، کافئین، شکلات و الکل را به طوطی کواکر ندهید.
- مصرف زیاد کشمش و موز ممکن است به یبوست پرنده منجر شود؛ بنابراین در مصرف آن‌ها معتدل باشید.
- کنترل وزن پرنده را با مراقبت از مقدار غذایی آن انجام دهید تا از بیماری‌های مرتبط با چاقی جلوگیری شود.
- آب قفس را روزانه تغییر دهید.
- از مکمل‌های غذایی آبی استفاده نکنید و به‌جای آن‌ها، مکمل‌ها را به‌صورت پودری روی غذای پرنده بریزید.
با رعایت این نکات، تغذیه مناسب و سلامتی طوطی کواکر را تضمین کنید.
تربیت طوطی کواکر سخنگو:
همان‌طور که اشاره شد، طوطی کواکر حیوان خانگی بسیار مقلد و آموزش پذیری است. یکی از ویژگی‌های بارز این پرنده این است که می‌تواند تقریباً همه صداهای اطرافش را تقلید کند. به‌علاوه، این طوطی می‌تواند به‌راحتی کلمات و عباراتی را یاد بگیرد و با انسان‌ها ارتباط برقرار نماید به‌طوری‌که حتی با طوطی‌های سخنگو بزرگ رقابت کند. استفاده از روش غذا دادن با دست یکی از بهترین روش‌های آموزش برای این پرنده است. برای شروع این فرآیند، بهتر است که از پشت میله‌های قفس غذا دادن و با نزدیک کردن دست به طوطی، این کار را آهسته و به‌آرامی آغاز کنید تا زمانی که طوطی به شما اعتماد کرده و غذا را از دست شما بگیرد یا روی دست شما بنشیند. هنگام آموزش طوطی، حواستان باشد که کودکان زیاد به اطراف آن نزدیک نشوند زیرا ممکن است طوطی به آن‌ها آسیب برساند.
نگهداری طوطی راهب:
همان‌طور که ذکر شد، طوطی کواکر حیوان خانگی باهوش و پرجنب‌وجوشی است و برای مراقبت از این پرنده، باید جوانب مختلفی را در نظر بگیرید. به‌ویژه اگر اجازه می‌دهید که در خانه پرواز کند، باید مواظب کودکان و اشیاء مختلف باشید تا طوطی به آن‌ها آسیب نرساند. طوطی کواکر جونده‌ای قوی است؛ بنابراین لازم است قفسش محکم و ایمن باشد و بخش‌های جویدنی نداشته باشد.
ابعاد حداقلی قفس باید حدوداً ۴۵ در ۴۵ در ۵۵ سانتی‌متر باشد و امکان لانه‌سازی را برای طوطی فراهم کند. مکان‌هایی را برای طوطی در قفس در نظر بگیرید که بتواند به‌راحتی بنشیند و پاهایش اذیت نشود. همچنین از انواع نخ‌ها، طناب‌ها و تورهای رنگی برای سرگرمی او استفاده کنید اما اطمینان حاصل نمایید که غذا و آب آلوده نشوند. همچنین قفس را از پنجره‌ها و باد و باران دور نگه‌دارید.
به‌طورکلی، برای مراقبت از طوطی کواکر در خانه می‌توانید این نکات را رعایت کنید:
• از حرکات شیطنت‌آمیز طوطی کواکر مراقبت کنید چراکه حرکات تند او ممکن است به برخی اشیاء یا حتی خودش آسیب وارد کند.
• اگر حیوان خانگی دیگری در خانه‌دارید، اطمینان حاصل کنید که طوطی کواکر از آن‌ها دور است.
• اسباب‌بازی‌های متنوع برای طوطی تهیه کنید و مرتب آن‌ها را تغییر دهید تا پرنده همیشه مشغول باشد و خسته نشود.
• توجه داشته باشید که طوطی کواکر ممکن است صداهای داخل خانه را تقلید کند، بنابراین از انواع صداهایی که اطراف طوطی پخش می‌شود، آگاهی حاصل کنید و مراقب باشید.
بیماری‌های طوطی راهب:
مشکلات سلامتی مختلفی ممکن است در طوطی کواکر رخ دهد. برای حفظ سلامتی آن‌ها، شناخت علائم و بیماری‌های مختلف بسیار اهمیت دارد. برخی از بیماری‌های رایج در این پرنده شامل: کبد چرب، عفونت‌های روده، پسیتاکوز یا تب طوطی و عفونت پلیوماویروس است که در ادامه به توضیح آن‌ها خواهیم پرداخت:
• کبد چرب:
این بیماری معمولاً به دلیل تغذیه نامناسب و مصرف اضافی دانه‌های چرب رخ می‌دهد. رشد نامنظم منقار می‌تواند نشانه‌ای از این بیماری باشد.
• کندن پر:
این رفتار معمولاً ناشی از استرس است اما ممکن است علت آن عفونت‌های روده مانند ژیاردیا باشد.
• پسیتاکوز یا تب طوطی:
علائم این بیماری شامل: بی‌اشتهایی، لرزش، مشکلات تنفسی، اسهال، التهاب چشم و کاهش وزن می‌شود.
• عفونت پلیوماویروس:
این بیماری بسیار خطرناک است و می‌تواند به‌عنوان بیماری کشنده در طوطیان جوان تشخیص داده شود. علائم آن شامل: استفراغ، تورم معده، اسهال، تغییر شکل پرها و کاهش وزن است.
در صورت مشاهده هرکدام از این علائم، بهتر است به دامپزشک مراجعه کنید تا بیماری تشخیص داده شده و درمان مناسب اعمال گردد.
تولیدمثل طوطی راهب:
فصل جفت‌گیری طوطی راهب از تابستان شروع می‌شود و تا اوایل پاییز ادامه دارد. در طبیعت، طوطی‌های کواکر به‌صورت گروهی زندگی می‌کنند و هر جفت آن‌ها لانه‌ای مخصوص دارد. این لانه‌ها معمولاً شامل سه فضای مجزا هستند: فضایی برای جوجه‌کشی و تغذیه جوجه‌های جوان، فضای دیگری برای تغذیه جوجه‌های بزرگ‌تر و سومین فضا که والدین می‌توانند از آن برای محافظت در مقابل خطرات بیرونی استفاده کنند. تخم طوطی‌های کواکر معمولاً به‌صورت دسته‌های چهارتا هفت‌تایی است و فرآیند جوجه‌کشی آن‌ها تقریباً 20 تا 30 روز طول می‌کشد. در این مدت، والدین به تغذیه جوجه‌ها می‌پردازند و آن‌ها را پرورش می‌دهند تا به‌سلامتی رشد کنند و بتوانند از خویش محافظت نمایند.
سخن آخر:
طوطی راهب حیوان خانگی فوق‌العاده اجتماعی و دوست‌داشتنی است. این پرنده از طریق تعاملات انسانی و بازی‌های مختلف، ارتباط نزدیکی با صاحبش برقرار می‌کند و اغلب به‌عنوان عضو دیگری از خانواده محسوب می‌شود. بااین‌وجود، مراقبت از طوطی راهب نیازمند تعهد بلندمدت و اختصاص زمان و انرژی است. همچنین، باید توجه داشت که طوطی راهب نیازمند فعالیت‌های ذهنی و جسمی زیادی است. برای این منظور، فراهم کردن اسباب‌بازی‌ها و وسایل سرگرمی مناسب برای او ضروری است تا او از تنوع و تحریک‌های مختلف بهره‌مند شود و احساس رضایت و شادی کند. با ایجاد محیط ارتباطی قوی و فراهم کردن خانه‌ای تمیز و منظم برای طوطی راهب، می‌توانید از داشتن همدم و همراهی وفادار برای شما و خانواده‌تان طی سال‌های آینده مطمئن شوید.
