احتمالاً با دیدن تصاویر طوطی اکلکتوس، تصور می‌کنید که این پرندگان از سرزمین داستان‌ها آمده‌اند. اکلکتوس طوطی جذابی است که با ظاهر خیره‌کننده‌اش توجه دوستداران پرندگان را جلب کرده است.
طوطی اکلکتوس به دلیل ویژگی‌های خاص ظاهری، درگذشته به‌عنوان دو نژاد متفاوت شناخته می‌شد زیرا اکلکتوس نر و ماده خیلی با یکدیگر متفاوت هستند. اگر می‌خواهید بیشتر با این طوطی و ویژگی‌های خاص آن آشنا شوید، در ادامه این مقاله با پت مال 24 همراه باشید:
تاریخچه طوطی اکلکتوس:
طوطی اکلکتوس یکی از گونه‌های پرندگان زینتی است که به خانواده Psittacidae تعلق دارد. این پرنده برای نخستین بار در قرن هفدهم توسط جورج ویلیام فریمن، یکی از کاشفان اولیه استرالیا به انگلستان وارد شد. زیبایی و پرهای رنگارنگ اکلکتوس باعث شد که به‌سرعت محبوبیت یابد و طرفداران زیادی پیدا کند. این پرنده در جنگل‌های بارانی استوایی زندگی می‌کند و اصلیت آن به جزایر سلیمان بازمی‌گردد. همچنین برخی از آن‌ها در مناطق دیگری از جهان مانند: شمال شرقی استرالیا، اندونزی، ملوک و گینه‌نو نیز زندگی می‌کنند. نام اکلکتوس از کلمه اکلکتیک گرفته‌شده است زیرا گونه‌های نر و ماده این پرنده با ویژگی‌های متفاوت از یکدیگر به نظر می‌رسند.
مشخصات رفتاری طوطی اکلکتوس:
پرندگان اکلکتوس به دلیل هوش و مهربانی‌شان، به‌سرعت به عضوی از خانواده تبدیل می‌شوند. طوطی‌های ماده اکلکتوس حتی در صورت عدم جفت‌گیری، دارای غریزه‌ای قوی برای لانه‌سازی هستند. آن‌ها تمایل دارند که مکان‌هایی تاریک و بسته مانند: کمدها و زیر مبلمان را برای ساختن لانه انتخاب کنند. طوطی‌های اکلکتوس ماده به‌خصوص در فصل تولیدمثل با اشتیاق از لانه‌شان دفاع می‌کنند و به کسی اجازه نمی‌دهند که نزدیک آن شوند. اگر دو پرنده نر و ماده داشته باشید، احتمالاً پرنده ماده مسئولیت مدیریت لانه را بر عهده می‌گیرد.
این پرنده تحمل سروصدای زیاد را ندارد و در محیط‌های شلوغ احساس راحتی ندارد. برای برقراری ارتباط مؤثر با طوطی اکلکتوس از ایجاد سکوت و عدم مزاحمت توسط افراد و کودکان اطمینان حاصل کنید. هردو جنسیت طوطی اکلکتوس در سکوت زندگی می‌کنند اما پرنده نر معمولاً آرام‌تر است و ترجیح می‌دهد حالت خلوتش را حفظ کند. اگر خانواده‌تان شلوغ و پرسروصداست، بهترین اقدام نگهداری از طوطی اکلکتوس ماده می‌باشد زیرا تحمل بیشتری نسبت به سروصدا دارد. درصورتی‌که آموزش مناسبی به این طوطی‌ها ارائه شود، آن‌ها می‌توانند حتی به خوبی صحبت کنند اما تا یک‌سالگی، زیاد صدا تولید نمی‌کنند.
مشخصات ظاهری طوطی اکلکتوس:
برخلاف پرنده محبوب عروس هلندی که تشخیص جنسیت آن دشوار است، طوطی‌های اکلکتوس دارای تمایزهای ظاهری آشکار هستند که برای تشخیص جنسیت آن‌ها به‌کار می‌روند. پرهای طوطی نر در نگاه اول سبز روشن به نظر می‌آیند اما با دقت بیشتر، متوجه می‌شوید که بال و پای آن‌ها دارای رنگ آبی روشن و زیر بال‌ها و دمشان قرمز است. درعین‌حال، منقار طوطی نر به رنگ زرد و نارنجی است.
از سوی دیگر، پرهای طوطی ماده رنگ قرمز دارد و بافت پوسته شکم آن بارنگ‌های بنفش و آبی پوشیده شده است. همچنین، منقار طوطی ماده تیره و سیاه است. اکلکتوس نر و ماده فقط ازلحاظ ظاهری متفاوت نیستند بلکه وزن آن‌ها نیز تفاوت دارد. وزن متوسط طوطی نر حدود ۴۳۰ گرم است درحالی‌که وزن طوطی ماده معمولاً حدود ۴۵۰ گرم است. نتایج تحقیقات در این زمینه نشان می‌دهد که طول عمر طوطی اکلکتوس به‌طور متوسط ۳۰ سال است اما در مواقعی احتمال دارد که این پرنده‌ها بیش از ۴۰ سال عمر کنند.
تغذیه طوطی اکلکتوس:
رژیم غذایی طوطی اکلکتوس در طبیعت عمدتاً شامل میوه‌ها، انجیر وحشی، آجیل نارس، جوانه‌های گل و برگ و دانه‌ها است اما غذای پرنده خانگی طوطی شامل انواع میوه مانند: انبه، انجیر، موز، خربزه، میوه‌های هسته‌دار، انگور، مرکبات، گلابی، سیب، انار و پاپایا می‌شود. اکلکتوس دارای دستگاه گوارش طولانی‌تری نسبت به سایر گونه‌های پرندگان است، بنابراین تنوع غذایی در رژیم غذایی آن بسیار مهم است. درنتیجه، بهترین روش تغذیه برای طوطی اکلکتوس شامل: استفاده از توپک‌های فرموله شده مخصوص، میوه‌ها، سبزی‌ها، سبزی‌های برگ‌دار (آندو و قاصدک) و مقدار کمی از دانه‌ها و مغزها (بادام و گردو) می‌باشد.
نکات کلیدی در بهداشت طوطی اکلکتوس:
حفظ بهداشت و شرایط بهداشتی مناسب برای طوطی اکلکتوس بسیار اهمیت دارد و به حفظ سلامت جسم و روح این پرنده کمک می‌کند. در ادامه به برخی از نکات مهم و کلیدی در این زمینه اشاره می‌شود:
- نظافت قفس:
قفس طوطی اکلکتوس باید به‌صورت منظم و حداقل هفتگی تمیز شود. این موضوع شامل: تمیز کردن قفس، تعویض برگ‌های خشک و شستشوی اشیای داخل قفس است. از مواد ضدعفونی‌کننده مناسب استفاده کنید و از بکارگیری مواد مضر برای این پرنده، خودداری نمایید.
- نظافت آب‌خوری و غذاخوری:
آب‌خوری و غذاخوری طوطی را به‌صورت روزانه و با استفاده از آب تمیز شسته و تمیز نگه‌دارید. در صورت استفاده از غذاخوری پلاستیکی، آن را به‌صورت دوره‌ای تعویض کنید.
- جمع‌آوری مدفوع:
جمع‌آوری مدفوع طوطی را به‌صورت منظم و روزانه انجام دهید تا از آلودگی و انتشار بیماری‌ها جلوگیری شود. می‌توانید زیر قفس کاغذ قرار داده و آن را هرروز تعویض کنید.
- حمام کردن طوطی:
طوطی‌ها باید به‌طور منظم حمام کنند. این کار می‌تواند با استفاده از آبپاش و شامپوهای مناسب انجام شود. در فصول گرم بهتر است هفته‌ای یک‌بار و در فصول سرد حداکثر دوهفته یک‌بار طوطی را حمام دهید.
- کوتاه کردن منقار و ناخن:
منقار و ناخن طوطی را به‌طور منظم بررسی کنید و در صورت لزوم آن‌ها را کوتاه کنید تا جلوی مشکلات احتمالی مانند بلند شدن زیاد آن‌ها را بگیرید.
مهم است که این نکات بهداشتی برای حفظ سلامت و راحتی طوطی اکلکتوس رعایت شوند.
نگهداری طوطی اکلکتوس:
طوطی‌های اکلکتوس بسیار پرانرژی و فعال هستند و نیازمند قفسی بزرگ و جادار هستند. اگر این پرنده در فضایی محدود نگهداری شود، احساس ناراحتی و استرس می‌کند. بنابراین بهترین انتخاب برای قفس پرنده،، قفسی است که بزرگ‌ترین اندازه ممکن را با توجه به فضای موجود و میزان بودجه‌تان داشته باشد. طوطی اکلکتوس علاوه بر اینکه در قفس وقت زیادی می‌گذراند، علاقه زیادی به بیرون رفتن نیز دارد.
این پرنده طبیعتاً بازیگوش است و به تعداد زیادی اسباب‌بازی جذاب نیاز دارد. اسباب‌بازی‌های مناسب باید توانایی جلب‌توجه طوطی را داشته باشند و او را به فعالیت‌های مختلف مشغول کنند. این اسباب‌بازی‌ها به افزایش فعالیت‌های ذهنی و جسمی طوطی کمک می‌کنند. همچنین، مناسب است که اسباب‌بازی‌ها را به‌طور دوره‌ای تغییر دهید تا همیشه برای طوطی جذابیت و تازگی داشته باشند و پرنده همیشه به دنبال چالش‌های جدید باشد.
تولیدمثل طوطی اکلکتوس:
به‌طورکلی، جفت‌گیری طوطی‌های اکلکتوس در تمام ماه‌های سال ممکن است رخ دهد اما معمولاً این اتفاق طی ماه‌های بهار و تابستان اتفاق می‌افتد. تخم‌گذاری نیز معمولاً در محلی که ماده تخم‌گذاری می‌کند، رخ می‌دهد. معمولاً ۲ تا ۴ تخم به‌صورت متوالی در بازه زمانی ۲ تا ۳ روزه متولد می‌شوند. تخم‌های طوطی اکلکتوس دارای اندازه‌ای حدودی ۳۴ میلی‌متر در ۲۴ میلی‌متر هستند و رنگ آن‌ها از سفید تا رنگ شکلاتی متفاوت است. در نژاد اکلکتوس، پس از جفت‌گیری و تخم‌گذاری، پرنده نر نقش فعالی در پرورش و نگهداری از جوجه‌ها ندارد.
بعد از تخم‌گذاری، ماده اکلکتوس باید از جوجه‌ها مراقبت کند تا زمانی که جوجه‌ها از تخم خارج می‌شوند، آن‌ها را گرم نگه دارد و برای تخم‌ها بهترین شرایط ممکن را فراهم کند. همچنین، پس از تخم‌گذاری، پرنده ماده به تغذیه مناسب نیاز دارد تا بتواند از جوجه‌ها مراقبت کند. برای فراهم کردن نیازهای اکلکتوس ماده، غذاهای باارزش غذایی بالا مانند: میوه، سبزی‌ها، تخم‌مرغ، ماهی و غذاهای پروتئینی دیگر باید فراهم شود. پس از تولد جوجه‌ها، اکلکتوس ماده باید به آن‌ها توجه و مراقبت کند. همچنین، باید مراقب باشید که جوجه‌ها در دمای مناسب نگهداری می‌شوند و دمای لانه حداقل ۳۰ درجه سانتی‌گراد باشد. اگر دمای لانه بسیار پایین باشد، ممکن است جوجه‌ها از تحرک و رشد مناسب محروم شوند.
از طرف دیگر، درصورتی‌که دما بسیار بالا باشد، می‌تواند باعث مرگ جوجه‌ها شود. حدود دوهفته پس از تولد، جوجه‌های اکلکتوس شروع به پرواز می‌کنند. در این مرحله، اکلکتوس ماده باید به آن‌ها کمک کند تا بتوانند به خوبی پرواز کنند و غذای سالم و مناسب را برای آن‌ها فراهم کند. پس از حدود ۱۰ هفته، جوجه‌ها به‌اندازه کافی بزرگ می‌شوند و می‌توانند به‌صورت مستقل زندگی کنند. متأسفانه، خوردن جوجه نر در میان طوطی‌های اکلکتوس به‌طور رایج رخ می‌دهد. جوجه‌های اکلکتوس دارای مقدار زیادی پروتئین هستند و گاهی پرنده ماده پس از تولد آن‌ها را می‌خورد. این اتفاق گاهی به دلیل تعداد زیاد جوجه‌ها رخ می‌دهد. برای جلوگیری از این اتفاق، توصیه می‌شود جوجه را از لانه خارج کنید و از آن مراقبت کنید.
رایج‌ترین بیماری‌های طوطی اکلکتوس:
طوطی اکلکتوس همانند سایر پرندگان زینتی، ممکن است با بیماری‌های مختلفی روبه‌رو شود. در ادامه به برخی از بیماری‌های رایج طوطی اکلکتوس و علائم آن‌ها اشاره‌شده است:
1. پاروئیت (Psittacosis):
o منشأ: ویروس پاروئیت
o علائم: تب، خستگی، اختلال در تنفس، سرفه، عطسه، اسهال و کاهش وزن
2. پاراکسیت (Scaly Face):
o منشأ: انگل Cnemidocoptes pilae
o علائم: تشکیل خشکی و ترک‌هایی در پوست و ناحیه پر، مرگ بافت‌های پوستی، و تغییر شکل بغل پر و بینی
3. مگابکتریوم (Megabacteriosis):
o منشأ: عفونت در گوارش
o علائم: افت وزن، ایستادگی بر روی دو پا، اسهال و ترشحات بینی
4. آسپرژیلوز (Aspergillosis):
o منشأ: ورود قارچ Aspergillus fumigatus به دستگاه تنفسی
o علائم: تنگی نفس، سرفه، افزایش ترشحات بینی، تب و کاهش وزن
5. کلامیدیا (Chlamydiosis):
o علائم: تنگی نفس، سرفه، اسهال و بی‌تحرکی؛ این بیماری علائم خاصی ندارد و ناگهان منجر به عفونت‌های تنفسی و گوارشی می‌شود.
6. انواع انگل‌ها (Parasitic Infections):
o علائم: اسهال، کلافگی، خستگی، بی‌حالی و کاهش وزن؛ انگل‌های مختلف مانند: کرم‌های گوارشی، پره‌ها، پشه‌ها و خزندگان می‌توانند به طوطی‌ها آسیب برسانند.
بهتر است در صورت مشاهده هرگونه علامتی از این بیماری‌ها، به دامپزشک مراجعه کنید تا به طوطی شما کمک کند و درمان مناسبی را تجویز نماید.
سخن آخر:
طوطی اکلکتوس به‌عنوان یکی از زیباترین پرندگان جهان با پرهای رنگارنگ و جذابیت خاصش، توانسته است توجه بسیاری از علاقه‌مندان به پرندگان را جلب کند. با نگهداری صحیح، این پرنده می‌تواند بهترین همراه و دوست صمیمی شما باشد اما توجه به شرایط محیطی و بهداشتی این پرنده، امری مهم است که باید در نظر گرفته شود. طوطی اکلکتوس در مناطق گرمسیری به دنیا آمده است، بنابراین در شهرها و مناطقی که آب‌وهوای سردی دارند، نگهداری از آن ممکن است چالش‌برانگیز باشد اما با اتخاذ اقدامات مناسب نظیر فراهم کردن محیطی گرم و محافظت از آن در برابر تغییرات دمایی، می‌توانید از زندگی موفقیت‌آمیز با این پرنده زیبا لذت ببرید.
