گاهی اوقات، انسانها و سگها، دنیا را بسیار متفاوت درک میکنند. آنچه را که شما بهعنوان یک شیر آتشنشانی میبینید، سگتان آن را بهعنوان یک مرکز ارتباطی میبیند و یا ممکن است جسمی که برای شما مانند یک جاروبرقی معمولی بهنظر برسد، سگتان آن را مانند موجودی شرور که در گنجه پنهان شده است، تلقی کند اما نقطه اشتراک ما و دوستان چهارپایمان، این است که هر دو دنیا را رنگی میبینیم.
آیا سگ ها کور رنگی دارند؟
طبق تحقیقات اولیه، سگها قادر به درک رنگ نیستند. این مفهوم رایج که سگها سیاه و سفید میبینند، چیزی بیش از یک افسانه تکراری نیست. شلبی رینشتین، متخصص چشمپزشکی حیوانات در مرکز تخصصی دامپزشکی و اورژانس پنسیلوانیا میگوید: “برخلاف تصور، سگها میتوانند رنگها را ببینند! با توجه به انواع خاصی از سلولهای فتورسپتور در شبکیه به نام مخروط، بینایی رنگی امکانپذیر میباشد. هنگامیکه این سلولها تحریک میشوند، سیگنالی را به مغز منتقل میکنند که بهعنوان یک رنگ مشخص درک میشود.
انسانها دارای سه نوع مخروط در شبکیه چشمشان هستند؛ در صورتیکه سگها دو نوع مخروط دارند. بنابراین، توانایی آنها در درک رنگها نسبت به انسان محدودتر است. مخروطها در مقایسه با میلهها هنگام مشاهده جزییات دقیق، برتری دارند. بنابراین، انسانها میتوانند در مقایسه با سگها درک بهتری از جزییات چیزهایی که از نزدیک دیده میشوند، داشته باشند.
آیا سگ ها می توانند رنگ ها را ببینند؟
توله سگ شما حتی بدون اینکه قادر به تفسیر هر رنگ باشد، بعدازظهر او خیلی متفاوت از بعدازظهر شما نیست، مخصوصاً اگر شما یک نوع کوررنگی داشته باشید. رینشتین توضیح میدهد: "بینایی رنگی سگ بسیار شبیه به فردی است که نسبت به رنگ قرمز و سبز کوررنگی داشته باشد."
سگها سایههای آبی، زرد و سبز را میبینند که در هنگام ترکیب میتواند بهصورت خاکستری قهوهای، زرد تیره، زرد روشن، خاکستری زرد، آبیروشن و آبیتیره در نظر گرفته شود. این موضوع احتمالاٌ توضیح میدهد که چرا سگها دوست دارند یک توپ تنیس زرد روشن را در چمن سبز زیر آسمان آبی دنبال کنند.
البته منظره بسیار پیچیدهتر از رنگ است. این فقط درباره رنگهای رنگینکمان نیست بلکه درباره قوس رنگینکمان، وضوح آن و هواپیمایی که از کنار آن عبور میکند، میباشد. در حالیکه چشم انسان، زمانیکه نسبت به درک برخی از رنگها و جزییات دقیق آن مزیتهایی دارد، در محیطهای دیگر سگها موفقتر هستند. بِل میگوید: “در حالیکه ما فکر نمیکنیم سگها بتوانند بهوضوح روی اشیای نزدیک تمرکز کنند و بههمین دلیل به بو و طعم تکیه میکنند ولی ما میدانیم که آنها قادر به دیدن در نور کم هستند.
آنها فتورسپتورهای میلهای بیشتری برای نور کم در وسط شبکیه دارند و دارای یک تپتوم لوسیدم هستند که دو بار نور را از طریق شبکیه منعکس میکنند که ما این را بهشکل چشمهای سگ که در تاریکی میدرخشند، میبینیم. میلهها همچنین نسبت به مخروطها در ضبط حرکت بهتر هستند؛ بنابراین، اگر سگ شما بهنظر میرسد چیزی را در یک فاصله، بهویژه در نور کم ردیابی میکند، شما باید توجه کنید.
در حالیکه محققان بر این باورند که تمام نژادها تقریباً طیف رنگ یکسانی را درک میکنند، سایر مولفههای دید، بر اساس آناتومی و اندازه متفاوت است که این مسئله درباره بینایی سگها بسیار متفاوت است. بیلی، مربی بالینی چشم پزشکی در دانشگاه پنسیلوانیا میگوید: "قطعاً دید چشم میان سگ نژاد گریتدین و شیهواهوا متفاوت است.
علاوه بر این، موقعیت چشمها در سر سگ، در بین نژادهای مختلف متفاوت میباشد. اگر چشمها به یکدیگر نزدیک باشند و بینی نسبتاً کوتاه باشد، در میدان دید دو چشم همپوشانی بیشتری وجود دارد. این دید دو چشمی نامیده میشود و همپوشانی بیشتر، اطلاعات بیشتری را برای درک فراهم میکند.