روش عقیم‌سازی حیوانات از جمله روش‌های رایج برای نابارور کردن آن‌ها محسوب می‌شود. این روش به برداشتن عضو جنسی حیوان اشاره دارد، که می‌تواند شامل بخشی از اندام جنسی یا کلی آن باشد. معمولاً اخته کردن به‌عنوان روش نابارور کردن در حیوانات نر و عقیم کردن به‌عنوان روش نابارور کردن در حیوانات ماده شناخته می‌شوند. این دو نام تقریباً به یک مفهوم اشاره می‌کنند و در برخی شرایط به‌جای یکدیگر استفاده می‌شوند.
عقیم سازی حیوانات خانگی چه عوارضی دارد؟
تحقیقاتی در زمینه عقیم‌سازی حیوانات خانگی انجام شده است که نشان می‌دهد، عقیم‌سازی هنوز یک روش متداول و پذیرفته شده برای کنترل جمعیت حیوانات خانگی است و بسیاری از مشکلاتی که ممکن است به‌طور موقت پس از عقیم‌سازی بروز کنند، قابل مدیریت و درمان هستند. در زیر به چند نمونه از مشکلاتی که ممکن است پس از عقیم‌سازی ایجاد شوند، اشاره می‌کنیم:
1- عقیم‌سازی و اخته کردن حیوانات خانگی، تأثیر مستقیمی بر طول عمر حیوانات دارند.
2- عقیم‌سازی می‌تواند باعث بی‌اختیاری ادرار در حیوانات، به‌ویژه در زمان خواب شود. حیوانات عقیم شده در مقایسه با حیوانات غیرعقیم، به‌صورت معمول بیشتر به بی‌اختیاری ادرار مبتلا می‌شوند.
3- عقیم‌سازی حیوانات می‌تواند کم تحرکی را در آن‌ها ایجاد کند و باعث افزایش اشتها و افزایش وزن و چاقی شود. این افزایش وزن ممکن است به مشکلاتی در بدن حیوان عقیم شده منجر شود.
4- عقیم کردن ممکن است باعث افزایش احتمال پیشرفت و گسترش بسیاری از سرطان‌ها، از جمله: سرطان طحال و استخوان و همچنین بروز تومورهای سرطانی در اطراف مقعد حیوانات ماده شود.
5- عقیم کردن حیوانات نر ممکن است باعث افزایش احتمال مبتلا شدن به سرطان بدخیم پروستات شود. حیوانات نری که عقیم شده‌اند، به‌طور متوسط ۴ برابر بیشتر از حیوانات نر عادی احتمال مبتلا شدن به سرطان بدخیم پروستات را دارند.
6- عقیم کردن حیوانات ممکن است باعث افزایش چهار برابری احتمال ابتلا به سرطان مثانه شود.
7- سگ‌هایی که جثۀ کوچک‌تر یا متوسطی دارند، در صورت عقیم شدن، احتمال بیشتری برای در رفتن کشکک زانوی آن‌ها وجود دارد.
8- عقیم کردن حیوانات ممکن است باعث افزایش قابل مشاهده رفتارهای پرخاشگرانه یا ترسو شدن در این حیوانات شود.
9- عقیم کردن حیوانات قبل از بلوغ، احتمال ابتلا به عفونت‌های مجاری ادراری را بسیار بیشتر می‌کند.
10- حیوانات عقیم شده ممکن است در شخصیتشان گیج شوند و ممکن است در تشخیص جنسیتشان مشکل داشته باشند و در تعیین آن تردید کنند.
11- در حیوانات ماده عقیم شده، احتمال مبتلا شدن به کم‌کاری تیروئید وجود دارد.
12- پس از عقیم‌سازی حیوانات به‌دلیل کاهش تستوسترون، عضلات کاهش می‌یابند، تراکم استخوان کمتر می‌شود و احتمال بیشتری برای بروز بیماری پوکی استخوان وجود دارد.
13- عمل عقیم‌سازی در زمانی که حیوان زیر سن بلوغ است، ممکن است منجر به مشکلات ارتوپدی شود. در حیوانات ماده عقیم شده، احتمال افزایش قابل ملاحظه‌ای در مبتلا شدن به سرطان عروق طحالی و سرطان مجاری صفراوی مشاهده می‌شود.
14- با پیشرفت سن، حیواناتی که عقیم می‌شوند، ممکن است به‌علت عدم تمامیت تکاملی عضلات، درد و بیماری آرتروز را تجربه کنند زیرا عضلات آن‌ها قادر به محافظت از مفاصلشان نیستند.
15- برخی از حیوانات نری که اخته شده‌اند، دارای بوی حیوان ماده هستند و می‌توانند برخی از حیوانات نری که اخته نشده‌اند را جذب کنند.
16- در بعضی شرایط، حیوانات ماده عقیم شده دیگر جذابیتی برای حیوانات نر نخواهند داشت.
17- برخی از این حیوانات ممکن است با ریزش مو و بیماری کچلی مواجه شوند.
18- در حیوانات عقیم شده، احتمال تغییراتی در رنگ و رشد مو وجود دارد.
19- در عمل‌های جراحی، احتمال وجود خونریزی، عفونت و مرگ به‌دلیل بیهوشی وجود دارد.
20- استفاده از عقیم کردن به‌عنوان روش درمانی، در بعضی مواقع برای پرخاشگری حیوانات مؤثر نیست و حتی ممکن است باعث افزایش پرخاشگری در حیوان شود.
21- بر خلاف باورهای رایج، سگ‌های عقیم شده در مقایسه با سگ‌های نر عادی، ممکن است دارای حساسیت بیشتری باشند و برخی از آن‌ها حتی از قبل پرخاشگرتر شوند.
