تغذیه و نگهداری در دوران پر ریزی، یکی از اصول اساسی در مراقبت از پرندگان است. در این دوره، پرهای جدید جایگزین پرهای قدیمی می‌شوند. این دوره معمولاً یک یا دو بار در سال رخ می‌دهد و مدت‌زمان آن به شرایط، تغذیه و نوع پرنده بستگی دارد.
در این دوره معمولاً به مدت یک تا دو ماه (بستگی به شرایط و تغذیه و گونه پرنده)، بدن پرنده لخت نمی‌شود و هر پری که از بدنش بریزد، با پری جدید جایگزین می‌شود. بنابراین، اگر پرنده‌ای را مشاهده می‌کنید که تمام یا بخشی از بدنش لخت شده است، باید بدانید که به علت پر ریزی نمی باشد بلکه نشانه‌ای از بیماری است. در دوران پرریزی، پرنده دچار برخی تغییرات و اختلالات می شود. این تغییرات عبارتند از:
1. کاهش یا افزایش اشتها:
پرنده ممکن است در این دوره کمتر یا بیشتر از معمول غذا بخورد.
2. تغییرات رفتاری:
پرنده ممکن است عصبی‌تر یا گوشه‌گیرتر از قبل شود.
3. کاهش بازیگوشی:
پرنده در این دوره ممکن است کمتر بازی یا بازیگوشی کند.
4. کاهش آواز خواندن یا حرف زدن:
پرنده ممکن است در این دوره کمتر آواز بخواند یا حرف بزند. این ممکن است به دلیل تغییرات فیزیولوژیکی در ساختار صدا یا کاهش انرژی ناشی از پر ریزی باشد.
بنابراین، اگر پرنده شما در دوران پر ریزی علائم بالا را نشان داد، نگران نباشید زیرا این تغییرات در این دوره به‌طور طبیعی رخ می‌دهند.
نگهداری در دوران پر ریزی:
در دوران پرریزی، پرنده نیاز به محبت و رسیدگی بیشتر دارد. به‌طور کلی، اقدامات زیر می‌توانند به پرنده در این دوره کمک کنند:
• هفته‌ای یک تا دو مرتبه آبتنی نیاز دارد
• محیط آرام و بدون استرس
• تهویه هوا تازه
• نور کافی و مناسب
• روزی پانزده دقیقه تابش مستقیم نور خورشید
• عدم جابه‌جایی و استرس ناشی از آن
• قفس بزرگ یا محیط مناسب برای پرواز و باز کردن بال‌ها
تغذیه در دوران پر ریزی:
در دوران پر ریزی، تغذیه مناسب بسیار مهم است و باید از مواد غذایی با طبع سرد استفاده کنید و از مصرف مواد غذایی با طبع گرم امتناع نمایید. درصورتی‌که به هر دلیلی غذایی با طبع گرم به پرنده داده‌اید، حتماً در کنار آن از غذایی با طبع سرد نیز استفاده کنید تا تعادل را برقرار کنید.
بعضی از راهکارهای مربوط به تغذیه پرنده در دوران پر ریزی عبارتند از:
• مصرف هفته‌ای یک‌بار مولتی‌ویتامین یا مکمل پرسازی
• مصرف هفت‌ای یک‌بار کلسیم
• استفاده از سبزی‌هایی مانند: کاهو، برگ اسفناج، کلم و گشنیز
• استفاده از مواد غذایی پروتئین دار مانند لوبیا آب‌پز
• مصرف دانه‌های تقویتی مانند: تخم کاهو، خرفه، کتان سیاه و مقداری کلم‌قمری
• مصرف جو پرک به میزان دو بار در هفته
• استفاده از جوانه جو، ماش، عدس و مقدار کمی جوانه گندم
