حیوانات خانگی نیز مانند انسانها ممکن است به بیماریهای متعددی مبتلا شوند. گربهها، دارای کلیههای حساستری هستند که نسبت به بیماریهای مختلف، بیشتر در معرض آسیب میباشند. در این مقاله، به بررسی بیماریهای شایع کلیه گربه و روشهای پیشگیری و مدیریت آنها خواهیم پرداخت:
بیماریهای شایع کلیه گربه و انواع آن:
بیماری مزمن کلیه، یکی از بیماریهای رایجی است که گربهها را تحت تأثیر قرار میدهد. در این بیماری، کلیهها بهطور تدریجی عملکردشان را از دست میدهند و این موضوع میتواند عواقب وخیمی برای سلامتی گربه داشته باشد و حتی در برخی مواقع، ممکن است منجر به مرگ گربه شود. کلیهها، مسئولیت تصفیه خون و تولید ادرار را بر عهده دارند و از طریق ادرار، مواد زائد بدن را دفع میکنند.
علائم بیماری مزمن کلیه گربهها:
در بیماری مزمن کلیه، کسلی و رخوت در گربه میتوانند بهعنوان مهمترین علائم این بیماری محسوب شوند. بیماری مزمن کلیه به دلیل عدم توانایی بدن گربه در دفع مواد سمی که قبلاً توسط کلیه دفع میشد، به وجود میآید. این عدم توانایی باعث کاهش وزن شدید در گربه میشود و همچنین خستگی بیشازحد در او ایجاد میکند. همانطور که مراقب گربهتان هستید، باید به تمام علائم و تغییرات رفتار او نیز توجه کنید. اگر متوجه شدید که گربهتان بیشازحد آب مینوشد و حجم ادرارش افزایش یافته، باید این نشانه را جدی بگیرید. این میتواند نشانهای از بیماری مزمن کلیه باشد. در این شرایط، بهتر است به دامپزشک مراجعه کنید تا تشخیص دقیقی برای وضعیت گربهتان دهد و در صورت لزوم درمان مناسب را تجویز کند.
در بیماری مزمن کلیه، معمولاً ادرار رقیقتر میشود و تعداد دفعات ادرار نیز افزایش مییابد. بنابراین، اگر به ابتلا به این بیماری در گربهتان شک دارید، بهتر است بهطور منظم و دقیق، تعداد دفعات ادرار و حجم آبی که گربه در روز مینوشد را کنترل کنید. گربههای مبتلا به بیماری مزمن کلیه، معمولاً دارای PH خون پایین و خون اسیدی هستند که میتواند منجر به کسالت و بیحرکتی آنها شود. کمخونی یکی از مشکلاتی است که با بیماری مزمن کلیه در گربهها همراه میشود. برای تشخیص کمخونی، رنگ لثههای گربه را مدام بررسی کنید. لثهها باید به رنگ صورتی متوسط باشند. اگر رنگ لثهها به رنگ صورتی کمرنگ یا حتی سفید تغییر کرده باشد، به دامپزشک مراجعه کنید.
آیا تغذیه در درمان این بیماری اثری دارد؟
دامپزشکان به این نتیجه رسیدهاند که بیماری مزمن کلیه در گربهها قابلدرمان قطعی نمیباشد اما تغذیه مناسب و استفاده از رژیم غذایی، میتواند بهطور قابلتوجهی در کنترل و پیشگیری از این بیماری مؤثر باشد.
پروتئین، فسفر و سدیم پایینتر:
سدیم که به مقدار زیادی در نمک وجود دارد، باید بهطور تدریجی از رژیم غذایی گربهها حذف شود. مصرف زیاد سدیم میتواند منجر به کاهش بینایی گربهها و افزایش قابلتوجه فشار خون آنها شود. افزایش فشارخون ممکن است باعث لختگی خون و در نتیجه وخامت وضعیت کلیه شود که این آخرین چیزی است که میخواهید برای گربه رخ دهد. در گذشته، پزشکان معمولاً به بیماران کلیوی توصیه میکردند که پروتئین بالایی مصرف کنند اما تحقیقات بعدی نشان دادند که در خون گربه، مادهای به نام آلبومین سرم وجود دارد که وظیفه جابجایی مایعات در بدن را بر عهده دارد و از خروج مایعات از عروق جلوگیری میکند. کاهش شدید آلبومین سرم، میتواند بیماریهای کبد و کلیه را تشدید کند، درحالیکه مقدار کافی این ماده در خون عملکرد بهتری در جذب پروتئین نشان میدهد.
در گربههای مبتلا به بیماری کلیوی، میزان پروتئین باید بهطور منظم کنترل شود. همچنین، باید به این نکته توجه کرد که میزان پروتئینی که به بدن وارد میشود، از نوع باکیفیت و غنیترین نوع پروتئین باشد. فسفر نیز مادهای دیگر است که نقش مهمی در بیماری کلیوی گربهها ایفا میکند. مصرف زیاد فسفر، میتواند منجر به کاهش میزان ادرار در گربه شود، درحالیکه ما دقیقاً برعکس این موضوع را میخواهیم. بهعبارتدیگر، میزان فسفر باید در حد مطلوبی کنترل شود تا ادرار بهطور منظم دفع شود. همچنین، با کاهش میزان پروتئین در رژیم غذایی، میتوانید میزان فسفر را نیز کنترل کنید. این روش مهمی در مدیریت بیماری کلیوی در گربهها است. آخرین نکته این است که مصرف زیاد فسفر در خون، میتواند خطر ابتلا به پرکاری تیروئید را افزایش دهد. در ابتدا، این بیماری علائم خاصی ندارد اما با پیشرفت آن، مشکلات کبد و کلیه در گربهها بدتر میشود.
ویتامینهای محلول در آب و فیبرها:
در گربههای مبتلا به بیماری کلیوی، مصرف آب بیشتر و دفع ادرار بیشتری نسبت به گربههای سالم نیاز است و به این معناست که برای حفظ وضعیت آب و الکترولیت مناسب در بدن آنها، محلولبودن ویتامینها در آب خوراکی آنها میتواند بسیار مؤثر باشد. درواقع، این ویتامینها بهعنوان منبع اصلی تأمین آب و مواد مغذی برای گربههای بیمار با کمبود مصرف آب استفاده میشوند.
غذای رنال چیست؟
غذای رنال (غذای کلیوی)، رژیم غذایی است که بهشدت برای گربههای مبتلا به بیماری مزمن کلیه توصیه میشود و برای کنترل و مدیریت این بیماری، بسیار مفید است. این نوع غذاها با کنترل فشارخون و کاهش از دست رفتن پروتئین از طریق ادرار، به بهبود و کنترل بیماری کلیه در گربهها کمک میکنند.
یکی از اهداف اصلی درمان بیماری کلیوی در گربهها، رفع کمخونی است که در این بیماران بهطور گسترده رخ میدهد. در برخی مواقع، پزشکان ممکن است بهمنظور جبران کمخونی، از تزریق خون به گربهها استفاده کنند.
غذای رنال بهصورت تقریبی توانایی کنترل این عوامل را دارد. این نوع غذاها با حاوی اریتروپوئیتین، تحریک و تشویق سلولهای خونسازی برای تولید گلبولهای قرمز را دارند. همچنین، با استفاده از مهارکننده آنزیمهای تغییردهنده آنژیوتنسین، میتوان بهطور قابلتوجهی از دفع پروتئین توسط ادرار جلوگیری کرد.
سخن آخر:
در مقالهای که برای شما گردآوری کردیم به دلایل علمی پرداختیم که با مطالعه آنها میتوانید درک بهتری از بیماریهای شایع کلیه گربه داشته باشید. سپس به بررسی مهمترین این بیماریها یعنی بیماری مزمن کلیه گربه پرداختیم و گفتیم که این بیماری به چه صورت موجبات ضعف بدن گربه را فراهم میآورد. همچنین، در قسمت بعدی اهمیت مواد موجود در غذاهای مخصوص گربههای مبتلا به بیماری کلیوی و اهمیت رژیم غذایی مناسب برای کنترل و پیشگیری از این بیماری را بررسی کردیم.