به‌طور متوسط، عمر سگ‌ها معمولاً بین 10 تا 13 سال متغیر است اما عوامل مختلفی بر طول عمر آن‌ها تأثیرگذار هستند. اولین عامل در این زمینه، نژاد سگ است.
برخی نژادها عمر طولانی‌تری دارند، درحالی‌که برخی دیگر به علت ویژگی‌های جسمی خاص، عمر کمتری دارند. همچنین، اندازه جسمی سگ نیز نقش مهمی ایفا می‌کند. سگ‌های کوچک معمولاً نسبت به سگ‌های بزرگ عمر بیشتری دارند که این موضوع ممکن است به علت مشکلات بهداشتی و مفصلی بیشتری که با آن‌ها همراه است، عمر آن‌ها را کاهش دهد. همچنین، مراقبت‌های پزشکی منظم، تغذیه مناسب و وراثت نیز نقش مهمی در طول عمر سگ دارند. بهبود سلامت سگ از طریق مراقبت‌های پزشکی منظم و تغذیه باکیفیت می‌تواند به افزایش عمر آن کمک کند. درنهایت، محیط‌زیست و عواملی مانند: فعالیت روزانه و شرایط محیطی نیز تأثیرگذار هستند و می‌توانند در طول عمر سگ نقش داشته باشند.
آیا می‌توان طول عمر دقیق سگ را تشخیص داد؟
سگ‌ها نمی‌توانند به‌اندازه انسان‌ها عمر کنند و باید هنگام قبول سرپرستی این حیوانات به این نکته توجه داشت. احتمالاً پیش‌از‌این شنیده‌اید که هرسال زندگی سگ‌ها، معادل 7 سال زندگی انسان‌ها است؛ هرچند که چنین فرمولی چندان دقیق عمل نمی‌کند. روایتی دیگر در این زمینه، هرسال از زندگی انسان را معادل 2.4 سال از زندگی سگ در نظر می‌گیرد که البته به این فرمول نیز نمی‌توان اعتماد کرد. مشخصاً سگ‌ها سریع‌تر از انسان‌ها به بلوغ می‌رسند؛ سگ در سن یک سالگی به بلوغ می‌رسد اما سن بلوغ انسان‌ها در حدود 15 سالگی است. این موضوع نشان‌دهنده سریع‌تر بودن روند زندگی سگ‌ها است و به همین دلیل، عمر این حیوانات بسیار کوتاه‌تر از انسان‌ها می‌باشد.
بنا بر اعتقاد برخی از متخصصان، تشخیص طول عمر سگ از طریق میانگین طول عمر نژاد و میانگین امید به زندگی انسان‌ها در کشور مربوطه، می‌تواند به‌صورت حدودی میزان طول عمر سگ‌ها را مشخص نماید. اساساً نژادهای کوچک‌تر سگ‌ها طول عمر بیشتری نسبت به سگ‌های بزرگ‌تر دارند. هنوز دلیل این موضوع به خوبی اثبات نشده اما ممکن است یکی از دلایل احتمالی آن، وجود مشکلات پزشکی رایجی مانند: بی‌اختیاری ادرار و مشکلات حرکتی باشد که با افزایش سن به سراغ سگ‌ها می‌آید و درنهایت به اتانازی (دستگاهی است که امکان می‌دهد فرد باتحمل کم‌ترین درد، اقدام به کشتن خویش نماید.) منجر می‌گردد.
طول عمر متوسط نژادهای معروف سگ:
می‌توانید متوسط طول عمر برخی از نژادهای مشهور را بر اساس اندازه سگ‌ها بررسی کنید. این متوسط‌ها تنها به‌عنوان مرجعی عمومی ارائه می‌شوند و ممکن است برای هر سگ متفاوت باشند. از طرفی، مراقبت‌های پزشکی و عوامل دیگر نیز نقش مهمی در طول عمر هر سگ ایفا می‌کنند.
طول عمر نژادهای سگ کوچک:
میانگین طول عمر برای نژادهای سگ کوچک، بین 10 تا 15 سال است و برخی از نژادها حتی احتمال دارد که تا 18 سال نیز عمر کنند. اصولاً، سگ‌های کوچک به‌طورمعمول دارای عمر بلندتری نسبت به سگ‌های بزرگ‌تر هستند. این واقعیت باعث می‌شود که سگ‌های کوچک گزینه‌ای عالی برای افرادی باشند که خواهان همراهی با طول عمر طولانی هستند. همچنین باید به نیازها و مشکلات خاص هر نژاد توجه داشته باشید و مراقبت‌های پزشکی منظم و تغذیه مناسب را ارائه دهید تا سگتان سالم و خوشحال بماند و عمر طولانی‌تری داشته باشد.
طول عمر برخی از نژادهای سگ کوچک:
• شی هواهوا: 15 الی 17 سال
• فاکس تریر: 13 الی 15 سال
• پامرانین: 14 الی 16 سال
• رت تریر: 13 الی 15 سال
• راسل تریر: 12 الی 14 سال
• منچستر تریر: 12 الی 14 سال
• یورکشایر تریر: 12 الی 15 سال
طول عمر نژادهای سگ متوسط:
به‌طورمعمول، میانگین طول عمر برای نژادهای سگ متوسط حدود 10 تا 13 سال است و برخی از نژادها حتی ممکن است بیشتر از این میزان عمر کنند. همانند سگ‌های کوچک، تعیین محدوده دقیق سنی برای نژادهای سگ‌های متوسط چالش‌برانگیز است اما در کل، معمولاً طول عمر آن‌ها در محدوده‌های مذکور قرار دارد.
طول عمر برای برخی از نژادهای سگ متوسط:
• شپرد استرالیایی: 12 الی 15 سال
• شارپی چینی: 12 الی 14 سال
• کوکر اسپانیل: 13 الی 15 سال
• پودل: 12 الی 15 سال
• پولی: 10 الی 15 سال
• ولز اسپرینگر اسپانیل: 13 الی 15 سال
• بولداگ: 10 الی 12 سال
• باکسر: 10 الی 12 سال
• چاو چاو: 11 الی 13 سال
• رتریور با پوشش فرفری: 11 الی 13 سال
• بولداگ فرانسوی: 11 الی 13 سال
طول عمر نژادهای سگ بزرگ و غول پیکر:
میانگین طول عمر برای نژادهای سگ بزرگ معمولاً در بازه 10تا 12 سال قرار دارد. این موضوع می‌تواند شامل سگ‌های نژاد بزرگی مثل: ژرمن شپرد، گلدن رتریور، روتوایلر، دوبرمن پینچر، گریت دین، سنت برنارد و ماستیف باشد. به‌طورکلی، نژادهای سگ غول‌پیکر معمولاً بین 8 تا 10 سال عمر می‌کنند، درحالی‌که نژادهای سگ بزرگ معمولاً بین 10 تا 12 سال طول عمر دارند.
طول عمر برخی از نژادهای سگ بزرگ:
• گریت دین: 8 الی 10 سال
• سگ کوهستانی برن: 7 الی 10 سال
• گرگ ایرلندی: 8 الی 10 سال
• نیوفاندلند: 10 الی 12 سال
• روتوایلر: 10 الی 12 سال
• سنت برنارد: 10 الی 12 سال
• رتریور با پوشش تخت: 10 الی 12 سال
• آکیتا: 11 الی 15 سال
• چوپان آناتولی: 11 الی 13 سال
نشانه‌های سالخوردگی در سگ‌ها:
با ظاهر شدن نشانه‌هایی در سگ‌ها، می‌توان متوجه شد که آن‌ها وارد مرحله‌ای از پیری شده‌اند. این نشانه‌ها به دو دسته نشانه‌های جسمی و نشانه‌های روحی تقسیم می‌شوند. نشانه‌های سالخوردگی در سگ‌ها، به شرح زیر می‌باشند:
1. تکرر ادرار:
یکی از نشانه‌های پیر شدن سگ‌ها، تکرر ادرار است. گاهی ممکن است سگ فراموش کند که در توالت مخصوصش ادرار نماید. سگ‌ها با افزایش سن ممکن است به عفونت‌های ادراری و مشکلات کلیوی مبتلا شوند.
2. هاله سفید در چشم:
یکی از نشانه‌های جسمی پیری در سگ‌ها، ایجاد هاله‌ای سفید در چشم آن‌ها است. مشکلات بینایی و تاری دید از مسائل رایج در دوران پیری سگ‌ها هستند. بیماری‌های چشمی نظیر: آب‌مروارید و سایر بیماری‌های چشمی باعث این مشکل می‌شوند.
3. توده‌های چربی زیرپوست:
بیماری معروف به "لیپوما" که سگ‌ها با پیر شدن دچار آن می‌شوند. این بیماری باعث ایجاد توده‌های چربی بی‌خطر زیرپوست حیوان می‌شود. اگرچه این توده‌ها بی‌خطر و بدون درد هستند اما بهتر است توسط دامپزشک بررسی شوند.
4. بوی بد تنفس:
بوی بد تنفس می‌تواند در هر سنی رخ دهد اما در سگ‌های مسن بسیار رایج است. با افزایش سن، سیستم ایمنی سگ ضعیف می‌شود و بدن نمی‌تواند به خوبی با عفونت‌ها مقابله کند. این مشکل معمولاً با جرم‌گیری و مسواک کردن دندان‌ها بهبود پیدا می‌کند.
5. افزایش یا کاهش وزن:
سگ‌ها با افزایش سن به دلایل مختلفی مانند: غذا نخوردن به‌موقع، تغییرات در سوخت‌وساز بدن، جذب کمتر مواد مغذی، بیماری‌های گوارشی، کاهش توده عضلانی، رژیم نادرست غذایی و مشکلات تیروئید، ممکن است دچار افزایش یا کاهش وزن شوند. اگر سگ شما طی چند ماه یا یک سال بیش از 10 درصد وزن بدنش را از دست دهد، ممکن است خطرناک باشد و بهتر است با دامپزشک مشورت کنید.
6. کاهش تحرک و مشکلات حرکتی:
یکی از مسائل پیری در سگ‌ها، کاهش تحرک و مشکلات حرکتی آن‌ها است. وقتی سگ‌ها به دوران پیری وارد می‌شوند، ممکن است با مشکلات مفصلی مانند: دیسپلازی مفصل ران، ضعف پا و آرتروز روبرو شوند. اگر سگ شما دارای مشکلات در بالا و پایین رفتن از پله‌ها یا رفت‌وآمد غیرطبیعی شود، احتمالاً باید به روند پیری او توجه نمود. همچنین سگ‌ها با ورود به دوران پیری انرژی کمتری دارند و این موضوع موجب کاهش تحرک آن‌ها می‌شود. این موضوع می‌تواند به کرختی، بی‌حالی و کم انگیزگی منجر شود و در کنار مشکلات مفصلی، باعث کاهش انرژی در آن‌ها گردد.
نشانه‌های ذهنی پیری در سگ‌ها:
علاوه بر نشانه‌های جسمی، برخی از نشانه‌های ذهنی و روانی نیز نشان‌دهنده آغاز روند پیری در سگ‌ها هستند. برخی از این نشانه‌ها عبارت‌اند از:
- خواب عمیق و نسبتاً طولانی:
سگ‌ها با افزایش سن، خواب عمیق‌تری را تجربه می‌کنند و میزان خواب روزانه آن‌ها نیز افزایش می‌یابد.
- تغییرات رفتاری:
معمولاً به دلیل مشکلات جسمی که در سنین پیری به سراغ سگ‌ها می‌آید، تغییراتی در رفتار این حیوان ایجاد می‌گردد. به‌عنوان‌مثال: سگی آرام به دلیل ناراحتی‌های جسمی ممکن است دچار بدخلقی و پرخاش شود.
سندروم اختلال عملکرد شناختی سگ:
سندرومی وجود دارد که در سگ‌ها مشابه زوال عقل در انسان‌ها عمل می‌کند و نشانه‌های آن عبارت‌اند از:
• افزایش پارس کردن
• کثیف کردن بیش‌ازحد خانه
• فراموشی نسبت به آموزش‌های گذشته
• انجام رفتارهای وسواس گونه
• ترس از افراد یا اشیاء آشنا
• راه رفتن و برقراری ارتباط در خواب
• کاهش انرژی و کمبود فعالیت
• تجربه اضطراب
• گیجی و گمراهی
• تغییر در الگوی خواب‌وبیداری
روش‌های مؤثر بر افزایش طول عمر سگ‌ها:
نژاد و ژنتیک سگ، نقش مهمی در مدت‌زمان زندگی او ایفا می‌کنند. همچنین، نحوه مراقبت از حیوانات خانگی نیز می‌تواند به افزایش عمر آن‌ها کمک کند. در ادامه، به برخی از اقداماتی که برای حفظ سلامتی و افزایش طول عمر سگ‌ها می‌توان انجام داد، اشاره می‌شود:
• مراجعه منظم به دامپزشک:
سگ شما باید از زمان تولد تا ۱۶ هفتگی به‌طور منظم توسط دامپزشک معاینه شود و سپس سالانه یا هر شش ماه یک‌بار باید معاینات دوره‌ای داشته باشد.
• عقیم کردن:
عقیم کردن سگ می‌تواند نقش مهمی در جلوگیری از برخی بیماری‌ها و افزایش طول عمر آن‌ها ایفا کند. این اقدام می‌تواند از ۱ تا ۳ سال به عمر سگ اضافه کند.
• تغذیه مناسب:
تغذیه صحیح نقش مهمی در سلامتی سگ دارد. بنابراین، باید مقدار مناسبی از غذای باکیفیت برای حیوانتان فراهم کنید.
• تحرک و ورزش:
تمرین و تحرک روزانه برای سگ‌ها ضروری است. این فعالیت‌ها باعث حفظ سلامت قلب و افزایش ایمنی بدن می‌شوند. بنابراین، حتماً باید حیوان خانگی‌تان را به تحرک وادار کنید.
• محیط آرام و بدون استرس:
دور کردن سگ‌ها از عوامل استرس‌زا موضوع بسیار مهمی است زیرا اگر سگ از استرس و اضطراب دور باشد، ترشح هورمون استرس کاهش می‌یابد و سیستم ایمنی بدن او نیز تقویت می‌گردد.
• مراقبت از دهان و دندان:
مراقبت منظم از دندان‌ها و دهان سگ مهم است تا از عفونت‌ها و بیماری‌های لثه و دندان پیشگیری شود.
• ابراز عشق و علاقه:
ابراز عشق و علاقه به سگ‌ها اهمیت دارد و می‌تواند به تأمین نیازهای روانی آن‌ها کمک کند.
اقدامات ضروری هنگام از دست دادن سگ:
ازدست‌دادن حیوان خانگی می‌تواند بسیار دردناک باشد. در این موقعیت ناراحت‌کننده، برای کاهش اندوه و مواجهه با این غم، می‌توانید از روش‌های زیر استفاده کنید:
- پذیرش غم و اندوه:
اولین گام در مقابله با این اندوه، پذیرش آن است. گریه کنید، احساس اندوه نمایید و به خاطر آن احساس خجالت و شرمندگی نداشته باشید.
- صحبت با دیگران:
صحبت با افرادی که شرایط مشابه شما را تجربه کرده‌اند، می‌تواند کمک بزرگی برای تحمل چنین وضعیتی باشد اما هرگز به افراد دیگر اجازه ندهید که اندوهتان را به سخره بگیرند یا آن را کم ارزش جلوه دهند.
- برگزاری مراسم یادبود:
برگزاری مراسم یادبود کوچک برای حیوان خانگی، می‌تواند به شما کمک کند تا به او ادای احترام کنید و از دوستان و خانواده‌تان در این مراسم دعوت نمایید.
- توجه به سلامتی:
در دوران اندوه، مراقبت از سلامتی‌تان نیز بسیار مهم است. به خواب و استراحت کافی توجه داشته و از تغذیه مناسب برخوردار شوید.
- مشاوره:
اگر احساس نیاز به کمک حرفه‌ای دارید، مشورت با مشاور یا روان‌شناس می‌تواند به شما در مدیریت اندوه کمک کند.
فراموش نکنید که ازدست‌رفتن حیوان خانگی می‌تواند دردناک باشد ولی با استفاده از این روش‌ها می‌توانید به کاهش اندوه کمک کنید و به یادآوری خوب از حیوان خانگی‌تان ادامه دهید.
