بیماری پودودرماتیت در خرگوش‌ها، اغلب بانام "Sore Hocks" شناخته می‌شود. Pododermatitis نوعی از التهاب پوست پنجه‌ها است که در خرگوش‌ها رخ می‌دهد.
معمولاً خرگوش‌ها، خزهای (موها) ضخیمی دارند که از پوست نازک پاهایشان مراقبت می‌کند، درحالی‌که سگ‌ها و گربه‌ها پد پنجه پا برای تحمل فشار وارد بر آن را دارند. اگر خز در ناحیه‌ای خاص آسیب ببیند و از بین برود، فشار بیش‌ازحد روی پوست زیرین، می‌تواند منجر به التهاب شود. ادامه فشار و اصطکاک بیشتر، ممکن است زخم و عفونت پوست را به وجود آورده و درنهایت باعث عدم جریان خون در ناحیه شده و باعث مرگ بافت یا نکروز می‌شود.
پودودرماتیت در خرگوش‌ها:
پوست پنجه پاهای خرگوش‌ها به دلایل متعددی مانند: فشار بیش‌ازحد، اصطکاک یا رطوبت بیش‌ازحد، ممکن است آسیب ببیند. این مشکلات معمولاً پاهای عقب خرگوش را بیشتر تحت تأثیر قرار می‌دهند زیرا این پاها بیشتر وزن بدن را تحمل می‌کنند. بااین‌حال، پاهای جلویی نیز ممکن است تحت تأثیر قرار بگیرند، به‌خصوص در برخی از نژادهای خرگوش مانند: نژاد رکس با موهای نازک یا خرگوش‌های بزرگ که وزن بیشتری دارند و ممکن است پاهایشان را بکوبند. زمانی که فشار زیادی بر روی پوست نازک پنجه پاهای خرگوش‌ها وارد می‌شود، این موضوع می‌تواند باعث ایجاد زخم، التهاب و درنهایت مرگ یا نکروز پوست گردد. این زخم‌ها ممکن است شدت بیشتری بگیرند و باعث خونریزی قابل‌توجه و کاهش تعداد گلبول‌های قرمز در بدن شوند.
پیشرفت بیشتر این التهابات، می‌تواند منجر به جابجایی یا پارگی تاندون‌های خم کننده سطحی در پا شود که به تغییر دائمی فرم پا و ناتوانی درحرکت انگشتان پا منجر می‌شود. علل بروز پودودرماتیت شامل: اضافه‌وزن، کم‌تحرکی، استفاده از قفس با کف‌پوش نامناسب، رطوبت و نادیده گرفتن بهداشت می‌شوند. اگر پوست پنجه پاها به‌طور مداوم دچار زخم شود و درمان صورت نگیرد، می‌تواند به مشکلات خونریزی، کم‌خونی و حتی عفونت‌های جدی تبدیل شود که به مرگ خرگوش منجر می‌شود. این مشکلات برای خرگوش‌ها بسیار دردناک هستند و باعث کاهش آر appetite، مشکلات دندان، کمترین defecation و حتی ضعف گوارش می‌شوند. خرگوش‌های دچار درد معمولاً خم می‌شوند، چشم‌هایشان را می‌بندند و گوش‌هایشان را پایین و عقب نگه می‌دارند.
علائم اولیه پودودرماتیت در خرگوش‌ها:
عوارض جدی پودودرماتیت یا التهاب پوست پنجه، در پاهای خرگوش‌ها رخ می‌دهد. این علائم شامل: ریزش خز در کف پا، پوست قرمز در این ناحیه، تورم و التهاب، درد و زخم‌های کم‌عمق یا باز است. در صورت عدم درمان و شدت بیشتر، این عوارض می‌توانند به مشکلات جدی‌تری منجر شوند. آبسه، کاهش خون و کم‌خونی، عفونت و سپتی‌سمی، استئومیلیت یا عفونت استخوان، فرسایش استخوان و رباط‌ها، پارگی تاندون و ناتوانی درحرکت و درنهایت مرگ، ازجمله عواقب جدی ایجاد پودودرماتیت در خرگوش‌ها می‌باشند.
درمان پودودرماتیت:
مراقبت از خرگوش‌ها و پیشگیری از عوارض پودودرماتیت، نیازمند اقداماتی است که از دو جنبه بستر گذاری مناسب و درمان دارویی، پشتیبانی می‌کند. بستر گذاری مناسب شامل: انتخاب قفس یا محیط زندگی مناسب است. قفس باید بزرگ و مناسب باشد تا خرگوش بتواند به‌راحتی در آن حرکت کند و از بستر نرم و مناسبی برای خواب استفاده نماید. همچنین، حفظ بهداشت پنجه پاها و جلوگیری از فشار و اصطکاک زیاد بر روی آن‌ها اهمیت فراوانی دارد. درمان دارویی نیز می‌تواند با استفاده از داروهای ضدالتهاب، ضدعفونی‌کننده‌ها و محصولات ترمیمی، به بهبود وضعیت خرگوش کمک کند اما استفاده از این داروها باید تحت نظر و توصیه دامپزشک باشد تا از بروز عوارض جانبی و مشکلات احتمالی جلوگیری شود.
درمان‌های عمومی پودودرماتیت:
برای انجام درمان‌های عمومی پودودرماتیت در خرگوش‌ها، می‌توانید اقدامات زیر را در نظر بگیرید:
• فراهم کردن بستر نرم و خشک با استفاده از مت یوگا یا تعداد زیادی از حوله‌ها
• رژیم غذایی مناسب با توجه به بی‌اشتهایی و افزایش فیبر در صورت نیاز
• کوتاه کردن ناخن‌های بیش‌ازحد رشد کرده
• تمیز کردن پاها و استفاده از پمادهای موضعی برای حفاظت و جلوگیری از آسیب بیشتر
• استفاده از پانسمان‌ها به توصیه دامپزشک و تعویض آن‌ها در صورت آلودگی یا کثیف شدن
• استفاده از ضدالتهاب و مسکن‌ها برای کمک به تحرک بیشتر خرگوش
• محدود کردن فعالیت خرگوش در صورت آسیب شدید به بافت
هنگام بروز علائم شدیدتر مانند استفاده از فلپ پوستی برای پوشش زخم، ممکن است دامپزشک جراحی را به‌عنوان گزینه‌ای مناسب توصیه کند.
پیشگیری از پودودرماتیت در خرگوش‌ها:
جلوگیری از پودودرماتیت در خرگوش‌ها، از طریق مراقبت دقیق و تغییرات در سبک زندگی آن‌ها به‌صورت کامل ممکن است. برای این منظور، مراقبت از رژیم غذایی مناسب و جلوگیری از اضافه‌وزن از اهمیت بسزایی برخوردار است. ارائه رژیم غذایی متنوع با فیبرهای غذایی مناسب، می‌تواند به کاهش احتمال ایجاد چاقی و اضافه‌وزن در خرگوش‌ها کمک کند. همچنین، تشویق به تحرک روزانه و فراهم کردن فضایی بزرگ‌تر برای حرکت آزادانه، می‌تواند از ایجاد فشار زیاد بر روی پوست پنجه پاهای خرگوش‌ها جلوگیری کند. مراقبت از بستر نرم و خشک، نظافت دائمی قفس و استفاده از کف‌پوش نرم و مناسب نیز جزء اقدامات مؤثر در پیشگیری از پودودرماتیت است. به‌طورکلی، توجه به جوانب مختلف سلامتی خرگوش‌ها و رعایت مراقبت‌های پزشکی توسط دامپزشک، می‌تواند به‌شدت در جلوگیری از بروز این نوع التهابات پوستی مؤثر باشد.
